niedziela, 29 października 2017

Prezydium SU ZS EKOLA 2017/18

Góra, od lewej: Zuzia, Ola, Ania, Ewa, Ada, Olivier, Filip, Olga, Michał, Sylwia, Paulina, Seweryn, Ala, Marcin, Jasiek,
 Staszek, Sylwia, Kasia, Nikodem, Basia, Leon, Klaudia, Lena, Niewidoczna Autorka zdjęć: Zosia Kurek.


Sejmik Uczniowski EKOLI wyróżnia się na tle innych szkolnych samorządów tym, że istnieje naprawdę, nie tylko na papierze. Uczniowie mają możliwość realizacji swoich pomysłów i celów. Wspierają ich w tym nauczyciele i dyrekcja.
Widząc tak dobrze funkcjonującą instytucję chciałam być jej częścią. Podjęłam się bardzo odpowiedzialnego zadania i z Waszym poparciem postaram się, aby ten rok szkolny nie był wypełniony jedynie kartkówkami i sprawdzianami, ale także ciekawymi imprezami, kiermaszami, zawodami sportowymi, zdrową rywalizacją itd., itp..
Życzę sobie i Wam wszystkim, aby to był naprawdę udany i ciekawy rok szkolny. 

Zuzia Daniłowicz

Marszałek SU GIM EKOLA 2017/2018
klasa 3 GIM.

XXI wiek. 
Jesteśmy mądrzejsi, bardziej doświadczeni, potrafimy wyciągać wnioski, uczymy się na błędach przeszłości.

Spójrzmy na to, co dzieje się wokół nas, wszędzie pełno nienawiści, dyskryminacji, Inny znaczy gorszy, ludzie idą po trupach aby uzyskać ”sukces”. Czy tak to miało wyglądać?


Skaczemy sobie do gardeł, bijemy się o najmniejszą drobnostkę, robimy wszystko, żeby druga osoba była nieszczęśliwa, no bo czemu sąsiadowi miałoby się udać? Przecież jak ja nie osiągnę sukcesu, to inni też nie powinni.


„Moja jest tylko racja, i to święta racja. Bo nawet jak jest twoja, to moja jest mojsza niż twojsza.”

Czy tak trudno okazać szacunek?
W niektórych sytuacjach jesteśmy hipokrytami, oczekujemy go, ale sami nie mamy zamiaru szanować kogokolwiek.
Dlaczego niszczymy siebie wzajemnie? Zamiast budować lepszy, bezpieczniejszy świat, robimy wszystko, żeby było zupełnie inaczej?

Żyjemy w świecie pełnym złudzeń.

Czy mimo tego - to złudzenie - nie może być miejscem nas wszystkich?

Nie potrafimy korzystać z demokracji, nie szanujemy mniejszości. Bo inny jest gorszy.


Przepraszam za pesymizm.
A może realizm?
Chyba tacy po prostu jesteśmy.

A może… zacznijmy szanować siebie wzajemnie? 

Bez tego nie przetrwamy.
Nie wykończą nas klęski naturalne, kataklizmy.
My to zrobimy. 
 
Ada Trybuchowska
Marszałkini SU GIM. w roku szk. 2016/2017
Marszałkini IB w roku szk. 2017/2018

W poprzednich latach Instagram szkolny prowadzony był przez Magdę Majewską, Dominikę Kozłowską, Dagmarę Miłek i Marysię Salwę.
W tym roku to ja mam zaszczyt tym się zajmować.

Moim głównym celem nie jest zdobywanie jak największej liczby obserwujących, tylko dodawanie zdjęć, które być może staną się dla Was pamiątką po latach spędzonych w EKOLI.


Chciałabym, żeby wszyscy uczniowie i każda klasa byli obecni na zdjęciach zamieszczanych przeze mnie. Jeśli więc Twoja klasa pojedzie na wycieczkę, zrób zdjęcie i wyślijcie je na mojego maila: ola.karteczka@gmail.com.


Mam nadzieję, że dzięki takiej współpracy dobrze wywiąże się z mojego zadania, a wszystkie ważne wydarzenia pojawią się na stronie.


Nie zapomnijcie zajrzeć na Instagram EKOLI: https://www.instagram.com/su.prezydium/


Ola Karteczka

prowadząca szkolny Instagram 2017/2018
klasa 3 GIM.

Od dawna poza moją główną pasją (kolej) interesowało mnie filmowanie. Zawsze lubiłem tworzyć różne - dłuższe, krótsze – filmy.
Gdy rok temu dowiedziałem się, że jest możliwość prowadzenia Szkolnej Kroniki Filmowej (SKF), postanowiłem to zrobić. Przez cały zeszły rok pracowałem sam, a że była / jest to ciężka praca, postanowiłem wziąć do pomocy dwóch pracowitych i rzetelnych kolegów – Bruna Buśko i Mikołaja Nieżewskiego. Mikołaj robi zdjęcia, Bruno chętnie pomaga przy rozstawianiu sprzętu, ustawianiu odpowiednich kadrów itp.
Razem działamy jako SKF.
Zapraszamy na film!

Mikołąj Piejko

Szkolna Kronika Filmowa 2017/2018
klasa 6 SP


Instagram szkolny prowadzony jest już od czterech lat.
Jest to nie tylko piękna fotorelacja najważniejszych szkolnych wydarzeń, ale także pamiątka przypominająca minione lata.

Zmieniającym się co roku prowadzącym sprawia wiele radości.

Odwiedzającym daje szanse popatrzeć na szkolne realia przez obiektyw aparatu.

Zachęcamy naszych następców do podjęcia się tego zadania!


Dagmara Miłek, Marysia Salwa

absolwentki EKOLI 
prowadzące szkolny Instagram w roku szk. 2016/17

Strona internetowa Sejmiku Uczniowskiego EKOLI powstała w lutym 2016 r., działa prawie dwa lata, obejmuje II semestr roku szkolnego 2015/16, rok szk. 2016/17 i 2017/18. To już kawałek historii działań i prac Sejmiku Uczniowskiego. 

Na początku stronę prowadził Mikołaj Dziemieszkiewicz, potem ja, a teraz mój młodszy kolega.


Jeśli są wśród Was tacy, którzy nie wiedzą jak efektywnie i pracowicie działa nasz Sejmik - niech jak najszybciej zerkną na naszą stronę. To tu właśnie zapisywanych jest większość uczniowskich inicjatyw.


Chciałbym, by dużo więcej uczniów, nauczyciele i rodziców odwiedzało stronę internetową SU. 

Naprawdę warto!

Johan Wooho Lee

absolwent EKOLI 
prowadzący stronę int. SU w roku szk. 2016/2017

Rzecznik Praw Ucznia powinien być odważny i poważny. Nie może być niecierpliwy, porywczy, nie może się bać, powinien zawsze wysłuchać każdego.
Rzecznik nie je sam, ma do pomocy nauczyciela, który służy jemu radą i wsparciem.
Obowiązkiem Rzecznika Praw Ucznia jest znajomość prawa oświatowego i naszego, szkolnego. Część z tego znajdziecie na stronie Sejmiku Uczniowskiego. Zachęcam do czytania, bo swoje prawa znać (trzeba) warto.
Byłem Rzecznikiem Praw Ucznia
Czekam na wybór kolejnego!

Kamil Kashif

absolwent EKOLI
Rzecznik Praw Ucznia w roku szk. 2016/2017
2015/2016                                                                                                                                                                                                                              2016/2017
  

Samostanowienie, samodecydowanie, współdecydowanie. Do pewnych rzeczy się ciągle dorasta - to taka nauka przez całe życie.  Szkoła to miejsce, które oprócz wiedzy teoretycznej i niezbędnej, powinno nauczyć nas funkcjonowania w społeczeństwie, a co za tym idzie: umiejętności wyrażania i argumentowania swoich poglądów. I przede wszystkim poznawania różnych stanowisk i odnajdywania sobie najbliższego.  Martwi mnie jednak to jak wiele ludzi nie posiada swojego zdania - pozostaje biernym i obojętnym na często bardzo ważne kwestie. A ten brak własnego zdania, pozycji jest najgorszy, bo to takie ciche przyzwolenie. Mnie marzy się państwo, gdzie nie będzie tej obojętności - na innych, a zarazem przecież na siebie (!).  Gdzie ludzie będą mądrze argumentowali swoje zdanie i jednocześnie pozostaną otwarci na opinie innych. Bez wojen, nienawiści. I to jest trochę utopia.

Żyć po swojemu - każdy chce, ale nie każdy potrafi. Blokują nas trochę takie utarte schematy jak szkoła - studia - rodzina – praca, albo nawet praca- rodzina. Jedynie silne jednostki wyłamują się z tych konwencji i żyją naprawdę po swojemu. Dlaczego o tym pisze? Piszę o tym, dlatego, że pragnienie życia po swojemu nie jest nikomu obce tak jak i wolność, która jest naszą pierwotną potrzebą. Skoro dano nam możliwość decydowania - dlaczego z niej nie korzystamy?

Przedsięwzięcia, które robiliśmy w EKOLI dużo mnie nauczyły. Dały mi pewną bazę, podstawę. To były takie pierwsze kroki, które pokazały właśnie siłę współdziałania. A jednocześnie wykształciły pewne cechy charakteru, które nie pozwalają mi być bierną. I tu nie chodzi o ciągły bunt, nie. Trzeba wiedzieć, kiedy powinno się wyrazić sprzeciw. I jednocześnie wiedzieć, kiedy odpuścić, nawiązać kompromis. Tego próbujemy się nauczyć przez całe życie, ale żeby nauczyć się - trzeba próbować.

Warto.

Oliwka Pordzik
absolwentka EKOLI, uczennica XII LO
koordynatorka Szkolnej Kroniki Filmowej 2015/16

Moja, prawie trzyletnia, przygoda z fotografowaniem w EKOLI zaczęła się od krótkiego pytania: ,,Czy ktoś mógłby robić zdjęcia w tym dniu”. Zgłosiłem się i od tamtego dnia robiłem zdjęcia.



Początki były trudne. Moje zdjęcia nie od razu były idealne. Jako osoba nieśmiała miałem często problem z wyjściem na środek auli (np. podczas jakiegoś apelu), aby zrobić zdjęcie. Wiedziałem, że wszyscy mnie obserwują. Czasem miałem wrażenie, że bardziej przykuwam uwagę publiczności niż sam występ. Mój pierwszy aparat ze słabym obiektywem również nie ułatwiał mi pracy.



Każdego dnia uczyłem się czegoś nowego. Każdego dnia moja trema stawała się mniejsza. Każdego dnia moje zdjęcia stawały się coraz lepsze. Rozwijałem się. W drugiej klasie udało mi się kupić nowy, lepszy obiektyw.

Moje zdjęcia były coraz bardziej doceniane. Z drobnego fotografa stałem się fotografem Sejmiku Uczniowskiego, a potem nawet fotografem szkolnym. Już nikt nie pytał: ,,Czy ktoś mógłby robić zdjęcia w tym dniu”, każdy wiedział, że ja będę je robił. Stało się to moim obowiązkiem, który sprawiał mi wielką satysfakcję.

Trzy lata fotografowania sprawiły, że stałem się bardzo otwartą osobą. Dały możliwość poznania wielu osób. A zdjęcia, które pozostały są dla mnie najlepszą pamiątką.

Rozstanie z EKOLĄ, a zwłaszcza z funkcją fotografa było dla mnie ciężkie. Na szczęście szkoła nie zapomniała o mnie i często zaprasza mnie na różne uroczystości. Dając tym samym możliwość robienia tego co tak bardzo lubię – zatrzymywania czasu w kadrze obiektywu.

Andrzej Michałek
absolwent EKOLI, uczen Liceum Akademickiego Politeczniki Wrocławskiej
szkolny fotograf w latach 2013-2016